Kliko!

Chaos! Dat is het eerste en het enige woord dat in mij opkomt als ik de schutting opendoe en de tuin overzie. Ava en buurmeisje Nadia hebben de tuin behoorlijk op de kop gezet. Overal liggen fietsen, poppen, kinderwagens, skippyballen, potloden en stukjes papier. Ze hebben de grootste lol. Ook vriendinnetje Eva kwam nog even langs. "we spelen vadertje en moedertje pap!"

Nathalie ziet me aankomen, roept nog iets van "ze zijn voor jou!" en smeert hem gauw nog even naar de stad. Ik besluit de ramen te gaan wassen en ondertussen plak ik ook nog wat pleisters, haal ik Nadia een keer uit de boom en sus ik twee keer een conflict over het gebruik van de prinsessen telefoon. De dames worden druk en baldadig.

Als er vervolgens ook nog spullen van binnen naar buiten worden gesleept, wijs ik de meiden op de puinhoop in de tuin en geef ik aan dat ze dat dan eerst op moeten ruimen. Dat vinden ze niet leuk. Als ik even later weer de tuin in wandel ligt alles er nog steeds. Ik geef Ava een knipoog en zeg de dames dat ik dan zo wel ga opruimen omdat ik dat echt heeeeel goed kan. Ik geef de dames een valse grijns. Nadia grijnst breeduit terug en zegt heel lief "Dan mag jij het wel doen hoor!" 

Ava is de enige van het stel die verschrikt kijkt. "Nee Nadia! Als papa gaat opruimen, dan gooit hij alles weg!" Dat heeft zijn uitwerking en vlug slaan de dames aan het opruimen.

Soms wel handig, een reputatie! ;)