Als
ik aan kom lopen, lekker in mijzelf gekeerd en geen zin in aanspraak, zie ik
van een afstand al dat ze oogcontact probeert te maken. Stoïcijns weiger ik terug te
kijken en wandel nog iets meer naar rechts, maar dat pikt ze niet. Ze heeft haar vizier op mij gericht. Ze wandelt
in tegenovergestelde richting met me mee en komt nog steeds op me af. Met een
overdreven blij gezicht blijft ze achterwaarts in mijn gezichtsveld lopen. “Gratis
krantje meneer?” zegt ze terwijl ze een opgevouwen dagblad onder mijn neus
drukt.
Gratis bestaat niet, want er zit altijd dat abonnementenpraatje aan vast. Maar dat is het niet alleen. Persoonlijk
heb ik dus helemaal niets met kranten en overige media die pretenderen nieuws te
verkondigen. Wat is tegenwoordig nog nieuws? Het is altijd kort, snel, vol sensatie, manipulatief, sturend en veelal deprimerend en ellendig!
Ik ben op dieet. Een nieuwsdieet
om precies te zijn. Ik probeer namelijk al enige tijd geen nieuws meer tot mij
te nemen. Geen krant, geen journaal, geen nieuwssites of apps. Geen opsporing
verzocht. Niets! En dat is niet eenvoudig hoor. Het vergt enige discipline en creativiteit. Je
kunt de TV of de radio niet aanzetten of je vangt wel wat op. Het nieuws op de
radio wordt al lang niet meer ieder uur uitgezonden, ook tussen de programma’s
door zijn er korte nieuwsflitsen te horen. En als het niet in het reguliere
nieuws is, dan hebben mensen het er wel over in de koffiekamer, in de
supermarkt of je digi-vriendjes delen die ellende op social media. Maar toch,
ik moet zeggen dat het me best goed afgaat.
Maakt dit dieet mij dan gelukkiger? Nou en of! En ik kan het ook iedereen
aanraden! :)
Ja maar… Nieuws is toch
belangrijk? Je moet toch op de hoogte blijven van de dingen die er in de
wereld gebeuren? Je moet toch weten wat er allemaal speelt? Dat wordt vaak als weerwoord gegeven als mensen je vol ongeloof aanstaren als je weer eens ergens niet van op de hoogte bent of iets niet wil weten. Maar niemand kan je exact uitleggen waarom dat eigenlijk is. Waarom
moet ik dat dan? Word ik daar beter, intelligenter, wereldwijzer of anders van? Wie kan mij
één relevant nieuwsfeit noemen waar de wereld beter van geworden is? Waarom
moet ik zo nodig weten wie in welk land een ander doodschiet, onthoofdt,
neersteekt of een slechte dag bezorgt. Of in welk land er een overstroming is
geweest, een griep is uitgebroken en hoeveel Nederlanders er bij een bepaalde ramp zijn omgekomen. Ik vind vooral ook dat het nieuws op
deze manier een vertekend beeld van de wereld schetst. Alsof er alleen maar
ellende is. Ik wil soms gewoon eens horen hoeveel duizend mensen er veilig thuis zijn gekomen na een ongeval, en niet dat er twee mensen zijn overleden! Zwitserse auteur Rolf Dobeli stelt in zijn boek het Nieuwsdieet dat nieuwsconsumptie leidt tot chronische stress, waardoor het lichaam vatbaarder voor ziektes wordt. En je zult daardoor eerder doodgaan. Eraan ontsnappen is moeilijk, want door de stress verzwakt je wilskracht, waardoor je nog gemakkelijker ten prooi valt aan sensationele nieuwskoppen. Tadaaa! Dat dus!
Het is in mijn geval dus echt geen desinteresse
of een vorm van mijn kop in het zand steken. Geenszins. Ik vind het echt wel
erg allemaal en dat is het hem nou juist. Ik
vind het erg. Het raakt me. Die
constante media stroom aan negativiteit en ellende doet iets met me wat ik niet
leuk vind. Ik word boos en verdrietig gemaakt door alle onrecht. Ik wordt murw
gebeukt met berichtgevingen over al het nare in de wereld, in Full HD, 4K en
dolby surround. Ik raak zelfs al afgestompt, want de zoveelste raketaanval op burgerdoelen is heel erg… maar daar heb ik er inmiddels al een aantal van gezien, dus maakt het toch minder indruk. Daar schrik ik van hoor! Dat moment dat het je niet meer begint raken. Dat het genormaliseerd wordt. Het nieuws brengt mij persoonlijk dus niets
goeds en daarom heb ik er nu heel bewust en weloverwogen voor gekozen om al die ellende
niet meer toe te laten in mijn leven. Het is klaar! Geen depressie door nieuws voor deze jongen!
Vraag je voor de grap ook eens af
hoe je onderbewuste aan het werk wordt gezet met deze materie. Vanuit advertenties en marketing weten we dat pakkende slogans en het benadrukken en herhalen van woorden in ons hoofd blijft plakken. Dat is ook het doel van marketing. Het binnendringen van het brein van de consument. Iedereen die
zich wel eens heeft verdiept in NLP technieken zou het toch zeker op moeten
vallen dat, bijvoorbeeld bij een nieuwstopic over moslims, de
woorden angst, dood, geweld en terrorisme vaak in één adem worden genoemd. Zo wordt je geest
op een geslepen wijze geprogrammeerd dat deze woorden bij elkaar horen. Zo zit
het brein in elkaar. Het legt verbanden en maakt patronen en is op deze manier
te beïnvloeden. En als je dit soort technieken grootschalig weet toe te passen (lees TV en nieuws) dan wordt het massapsychologie. Dat vind ik een eng idee. Dat je in theorie de macht hebt om een heel volk een bepaalde richting op te sturen, simpel en alleen door te verkondigen dat het 'nieuws' en de 'waarheid' is. Of bepaalde groepen op te zeten tegen andere groepen. Of als een spreekbuis te preken voor bepaalde politieke ideologieën. Vanuit het verleden, maar zelfs in het hier en nu weten we dat ook overheden niet vies zijn van een beetje massamanipulatie. Inclusief de onze!
Men is er in al die gevallen dus (bewust) op uit om angst te zaaien, om je een kant op te sturen of om je iets te láten geloven en dáár ben ik wars van. Het is pure klassieke conditionering! Want of het nou moslims, terroristen, enge virussen, zwarte Pieten, Trump of de Russen zijn, door ze constant in één adem te noemen met negativiteit worden ze door je onderbewustzijn dus als vanzelf samengevoegd. Denk daar eens over na. Of de welbekende frase dat alles wat je aandacht geeft groeit! Wat nou als iemand anders jouw aandacht bewust stuurt? Wat groeit er dan?
Maar goed, het nieuws dieet bevalt mij in elk geval
bijzonder goed! Dat had ik veel eerder moeten doen! Minder nieuws maakt mijn leven een stuk leuker! Ik word er ook steeds beter in om al die nieuwstopics te omzeilen en te negeren. Ik maak er een sport van!
Maar
goed, daar staat daar nog steeds dat meisje met dat krantje terwijl dat allemaal
door mijn hoofd schiet. Ze doet ook alleen maar haar werk, ook al is dat in dit
geval het ergeren van winkelende mensen. Ze interpreteert mijn nadenkpauze als
een mogelijkheid om toch een abonnement te slijten en drukt wederom het krantje
onder mijn neus. “Leuk toch? Gratis Krantje?”
Met
een halve grijns beloof ik dat ik haar krantje aanneem als ze me één ding in
die krant kan laten zien waar we beiden oprecht gelukkig en blij van worden.
“Jaaaa.. dat lukt me toch niet!” zegt ze lachend terwijl het krantje
weer naar beneden gaat. Ik geef aan dat dit nou exact de reden is waarom ik
geen krant wil. “Geen
nieuws is goed nieuws”
zeg ik als ik haar vriendelijk gedag wuif en mijn weg weer vervolg. Ik ben
benieuwd of ze hier nog over nadenkt als ze weer een volgend slachtoffer
aanklampt. ;)
