Als
je Ava niet opdraagt dat ze wat drinkt, dan gebeurt het gewoon niet. Het is
geen onwil, maar deze bezige bij is vaak veel te druk met andere dingen. Het
gebruikelijke koekje uit school wordt echter nooit vergeten en een uur na het avondeten
heeft ze standaard weer ‘honger’. Maar zelden hoor ik haar opmerken dat ze
dorstig is. Zorgen dat Ava drinkt is gewoon iets wat we extra in de gaten
moeten houden. En met nadruk op extra, want een glaasje inschenken lukt wel,
maar het daadwerkelijk leegdrinken wordt meestal vergeten. Als je haar dan weer
eens semi-boos moet opdragen om NU te drinken, roept ze heel verbolgen dat ze
al drie glazen drinken heeft gehad. Als je haar dan wijst op drie halfvolle
bekers her en der door het huis, dan moppert ze wat en drinkt ze gauw een glas
leeg om vervolgens weer verder te kunnen gaan met wat ze aan het doen was. Stiekem
moet ik er altijd wel om lachen. Vanmorgen alleen niet zo.
Al
bijna twee uur staat er een groot glas melk onaangeroerd op de tafel. Al een
paar keer vroeg ik of ze al gedronken had. Van achter een telefoon hoorde ik
dan iets in de zin van “Ja zo!”. Als ze vervolgens op haar kamer wil gaan
spelen houd ik voet bij stuk. “Eerst drinken, dan spelen!” Mopperend
pakt ze het glas op en ik zie het haar zo in de gootsteen leeg gieten. Melk waar ik drie winkels voor heb moeten afkleppen en waarvan er nog maar 1 in de koeling stond! Ik trek meteen
wit weg, één ooglid begint te trillen en in gedachten zie ik beelden van een
Nederlandse supermarkt waar Corona-hamsteraars vechtend over de grond rollen om
het laatste pak melk, afgewisseld met het leeggieten van een groot glas melk in
onze gootsteen. Vroeger zeiden m'n ouders dat je geen eten en drinken zomaar moest weggooien, omdat de kindjes in Afrika niets hadden. En wij nu hier dan? Geen pak melk meer in de supermarkt te vinden!
Ze ziet aan mijn gezicht dat ze nu iets deed wat niet zo heel handig was. Als ik opsta en vraag wat haar in hemelsnaam bezielt, schiet ze meteen in de verdediging. “jamaar Moonie had er uit gedronken pap!!” Tja, dat zou ik ook doen als ik een kat was en daar al twee uur lang een glas melk stond waar niemand zich druk om maakt.
Ze ziet aan mijn gezicht dat ze nu iets deed wat niet zo heel handig was. Als ik opsta en vraag wat haar in hemelsnaam bezielt, schiet ze meteen in de verdediging. “jamaar Moonie had er uit gedronken pap!!” Tja, dat zou ik ook doen als ik een kat was en daar al twee uur lang een glas melk stond waar niemand zich druk om maakt.
Ava
mag straks lekker op haar fietsje kijken of er nog ergens een pak melk te
krijgen is. Leert ze van en dan heeft ze meteen wat te doen. Bidon water mee
voor onderweg. 😉
