Lippenstift op het poesje!

Een beetje timide zit ze op mijn schoot achter de computer. We hebben zojuist een pittig gesprek achter de rug over het vaststaande feit dat lippenstift op de lipjes van mooie meisjes hoort en niet op poesjes! Een dikke traan rust nog op haar mooie rode wangetje. Niet zo zeer van verdriet , maar eerder van frustratie, omdat Rakker niet wilde blijven zitten toen ze met  een snoetenpoetser het bewijsmateriaal wilde wegpoetsen.

“wil je het niet tegen mama zeggen?” vraagt ze me smekend.

Streng kijk ik haar aan en vervolgens naar een dikke sullige rode kater, vol met roze/rode vegen. Lijkt me lastig verbergen... Mijn inwendige ikke rolt ondertussen gierend en hikkend over de grond, maar ik weet mijn gezicht knap in de plooi te houden.  

Ik was al begonnen aan een hilarisch schrijfsel op de e-mail in de richting van mijn werkende vrouw, maar ik vertel Ava dat we zo eerst even gaan kijken of we Rakker weer helemaal schoon kunnen krijgen en als ze dan belooft nooit meer zoiets uit te halen,  ik dan niets tegen mama zal zeggen.

Achterdochtig kijkt ze me aan, haar vingertje wijst naar het computerscherm en ze zegt “ja maar, daar staat Ava en daar staat Rakker!?”

Crap! Da's waar ook.. ze kon al een beetje lezen!