Al anderhalve maand ligt er boven op de kast, in het zicht
van een ieder, een blaadje met daarop de kaart van Nederland. Aan de ene zijde
is dit blaadje voorzien van de namen van een aantal grote plaatsen, aan de
andere zijde zijn deze plaatsnamen weggehaald.
Met een kinderlijk, schools handschrift staat bovenaan het blaadje TOETS en een datum geschreven. Al zeker
drie keer heb ik hem gewaarschuwd voor deze naderende datum. Drie keer kreeg ik
een zelfde soort antwoord, namelijk: “Komt wel pap! Ga ik morgen wel even doen”
Nu ligt dat blaadje op tafel. De datum is morgen en nu is er
stress en paniek. Met zijn hockeytas in zijn hand, gekleed in hockeyoutfit, belooft hij dat hij na de training vlug gaat eten en dan echt zijn topo gaat leren.
Vriendinnetje Britt, voorzien van zelfingenomen grijns, demonstreert ter
plaatse nog even dat zij alle plaatsen wel uit haar hoofd kent. Dat vindt Sem
niet leuk. :þ
Ik overhoor hem voor het slapen gaan en het is werkelijk rampzalig. Hij ziet al
aan me dat het niet zo best is. Zijn moeder roept iets over ‘Alles op het
laatste moment doen’. Dat draagt niet bij aan zijn humeur op dit moment.
Diverse emotionele pieken wisselen zich in een ras tempo af en hij wil het nog
een keer proberen.
Het gaat maar ietsje beter en zijn grote, eerlijke ogen kijken
zorgelijk naar me op.
“Hoe moet dat nou
morgen pap?”
Ik kijk hem aan en vertel hem dat de dingen waar je het
meest van leert in je leven, de momenten zijn dat je beseft dat je iets niet helemaal juist hebt
aangepakt en dat je het dan helemaal zelf moet oplossen.
Ik zie aan hem dat hij dat snapt, maar het nog lastig vindt
om helemaal te accepteren hij het zelf is die dit niet zo handig heeft gedaan.
Dan verschijnt een
grijns op zijn mooie gezichtje en de paniek die daar zo even nog was heeft
alweer plaatsgemaakt voor kinderlijke onbezorgdheid.
“Ik neem mijn blaadje anders wel mee naar bed zo Pap! En dan
leer ik morgenvroeg nog even, en dan op school nog even. Dan lukt het wel hoor.”
Ik ben benieuwd… (Succes Semmie!)
Grote wijze neef, wat verwoord je dit weer mooi. Maar het klopt helemaal.
BeantwoordenVerwijderen