Wanneer je kijkt naar alle adviezen en tips die ouders krijgen in de opvoeding, dan kom je het advies om wat humor te gebruiken eigenlijk maar weinig tegen. Dat is jammer, want humor kan ontzettend goed werken in de omgang met je kinderen. Natuurlijk willen we de opvoeding serieus aanpakken en is er niet altijd ruimte voor lol. Maar er is niets op tegen om, waar dat kan, een beetje humor en relativeringsvermogen te gebruiken. Humor haalt vaak de angel uit een situatie en krijgt je kind aan jouw kant. Streng zijn nodigt uit tot verzet, humor nodigt uit tot meespelen. Natuurlijk is humor relatief en subjectief. Dat wil zeggen, wat voor de één bijzonder grappig is, daar snapt de ander helemaal niets van. Dus aan u als ouder de uitdaging om daar achter te komen.
Ava is gek op de wat hardere humor. Harde woorden, duwen en stompen. We zitten daarin heel erg op één lijn. Niet schrikken, er valt geen onvertogen woord hoor, maar ik denk dat een buitenstaander wel even gek op zou kijken als we weer zo’n momentje hebben. Daarom doen we het ook alleen thuis. Geen idee of het altijd even pedagogisch verantwoord is, maar ze vindt het bijvoorbeeld prachtig als ik haar een rotkind noem. Geloof me, als ik ook maar een moment het idee had dat ze er ook maar een beetje onzeker van zou worden, dan zou ik het echt niet doen, maar Ava is hier dol op. De harde duw gevolgd door de “Ga weg stom kind! Ik wil niet dat je bij me komt!”, levert me altijd eerst een paar flinke meppen op, maar daarna heb ik 16 kilo schaterende blijdschap in een verpletterende omhelzing op schoot zitten. Dat werkt ook met: “Papa houdt niet van knuffels!” en “Papa houdt niet van vrolijke kinderen!”, “Vooral die met bruine ogen.. die zijn het ergst! Bah!”
Wie kaatst kan natuurlijk de bal verwachten.
Vanmorgen liep ze met haar gemeenste grijns de woonkamer in, onderwijl luid zingend ”IK WIL VAN MIJN PAPA AF… PUNT NL!” Dat heeft ze natuurlijk geweten!
Volgens mij heb ik een monster gecreëerd.
0 comments:
Een reactie posten