Terwijl ik druk aan het poetsen ben, probeert ze me te overtuigen dat niet zij het was die de muur vol pindakaas
heeft gesmeerd. "Echt niet pap! Ik weet ook niet wie dat gedaan heeft,
maar ikke echt niet!" Ik onderdruk sterk de neiging om haar op haar grote
bruine ogen te geloven.
Plonzend en schuimend doe ik de spons nog een keer in de emmer en mijn
ogen speuren de muur af. Ik besluit het over een andere boeg te gooien
en met een oefen-boze blik wijs ik naar een onzichtbaar vlekje op de
deur en vraag of ze toevallig nog meer vlekken heeft gemaakt...
Ze produceert een lief lachje. "Nee hoor pap! Alleen maar op de muur!"
0 comments:
Een reactie posten