Als we op een rustige zaterdagmorgen naar de manege rijden luisteren we
naar een lekker muziekje en natuurlijk kletst Ava alweer honderduit over -geen
verrassing- de paarden. Dan merkt ze ineens op dat ik wel heel rustig
rijd als het verkeerslicht op oranje gaat. "Tja, als je nog kunt
stoppen dan moet je dat doen, dat is de bedoeling van dit lichtje toch?" geef
ik aan.
Ze begint te lachen.. “Weet mama dat dan ook?” Ik weet al
welke kant dit opgaat, dus ik begin ook te grijnzen.
“Bij mama is groen rijden, rood is stoppen en oranje
is heeeeel hard rijden. Daarom krijgt ze ook zo vaak een bekeuring!"
0 comments:
Een reactie posten