Als het bijna 22:00 uur is vind ik
het wel genoeg geweest. Ik was een uur geleden eigenlijk al klaar met dat
gehang van die lange puber in de hoek van de bank, maar goed, hij is al 14
hè. In de ene hand een afstandsbediening, in de andere een mobiele telefoon. Gezellige
gesprekken worden er niet gevoerd. Alles in zijn wereld speelt zich op dit
moment af op twee schermen. Hoort er bij zeggen ze.
Als ik hem mededeel dat hij zo
z’n tanden mag gaan poetsen, begint hij meteen te protesteren, compleet met
diepe zuchten en rollende ogen. Ik geef hem mijn strenge blik en trek een
wenkbrauw op. Hij kijkt nu smekend en waagt
nog één poging. “Jamaar pap, de klok is
een uur vooruit gegaan!” “Dus eigenlijk
is het pas 21:00 uur!” Hij doet z’n armen over elkaar en geeft me een
ondeugende grijns.
Ik schenk hem exact de zelfde
grijns. “Ohw, in dat geval gaat de wekker
morgen dus ook een uur eerder!”. Zijn
gezicht betrekt een beetje. “Dan heb je
die slaap keihard nodig, dus dan zou ik maar gauw gaan slapen!” “Welterusten
Sem!”
#Payback #Nietvoorééngattevangen. #Puberlife
0 comments:
Een reactie posten