Waar je vroeger nog eens een krantje kocht van een zwerver of verslaafde en waarvan je dan hoopte dat ze jouw centjes zouden uitgeven aan wat lekkers in plaats van een blik bier of een spuit, vind je nu een heel ander soort volkje. Overal in Apeldoorn kom je ze tegen.. ik noem ze de supermarkt Roma. Ogenschijnlijk één grote zigeunerfamilie, want ze lijken allemaal op elkaar. Met een stapeltje daklozenkranten in hun handen wensen ze je met vettige, gemaakte lachjes netjes een goedemorgen als je de supermarkt binnengaat en doen dat ook als je er even later weer uit komt. Ze vragen nergens om, maar zorgen er toch voor dat je niet om ze heen kunt en even stilstaat bij het feit dat er mensen zijn die het minder goed lijken te hebben terwijl jij met je afgeladen kar vol met lekkere dingen naar je auto wandelt.
Waarom staat die mevrouw daar altijd maar papa? Vraagt Sem als we de Appie inwandelen. De mevrouw in kwestie schenkt ons een knaagdierachtige glimlach, achter in haar mond zie ik een glinstering van goud. Nou die verkoopt krantjes, zodat ze wat centjes kan verdienen... want die mensen hebben geen huis, geen werk en geen centjes vertel ik zoonlief, terwijl ik mijn karretje om haar heen stuur en probeer haar blik te ontwijken.
Maar is dat wel zo??
Sinds ik één van deze zigeunerdames heb zien bellen met een mobieltje dat er gelikter uitzag dan de mijne en later weer een andere dame uit een auto zag stappen welke er eveneens beter aan toe was dan ons volkswagentje, ben ik deze mensen eens door een andere bril gaan bekijken. Een dagelijkse observatie (uiteraard voor de boodschappen!) leert mij dat een dame in een uur tijd al gauw 2 tot 5 euro toegeschoven krijgt. Laten we voor het gemak van de stelling uitgaan dat een gemiddelde “werkdag” 30 euro oplevert. Dit houdt in dat in een 6 daagse werkweek (de Appie is zelfs op zondag open) iemand zo’n 700 euro per maand in zijn zak kan stoppen. Een fictief Roma gezinnetje bestaande uit oma, moeder en twee dochters zouden tezamen goed kunnen zijn voor op zijn minst 2800 euro maandelijks. Een bovengemiddeld maandinkomen, bovenop een eventuele uitkering en inkomsten uit overige dubieuze bronnen. (Roma staan immers niet bekend om hun respect voor andermans bezittingen, maar dat mag je niet hardop zeggen.) Kortom, meer dan genoeg om de rest van de familie in Roemenië te kunnen onderhouden.
Als je vervolgens ook nog eens leest dat van de 100 straatkrant verkopers er tegenwoordig 75 van Roma-afkomst zijn en dat ook nog eens een groot deel van deze bedelaars speciaal voor dat doel naar ons land worden gehaald en verplicht aan het werk worden gezet door een criminele, internationaal opererende Roemeense bende die hun verkopers verplicht alle opbrengsten af te staan, heb je helemaal zoiets van; is het wel goed om deze mensen nog je centjes te geven? (Een groot HOERA voor de EU en zijn open grenzen gaat ook nog even door me heen...)
Doe dan zoals vroeger… zo'n zigeuner met een accordeon en een aap! Of één met kaarten en een glazen bol. Dan doe je wat voor je centjes. Dat zorgt nog wel voor enig vermaak. Daar wil zelfs ik dan nog wel wat kwartjes aan spenderen. Helaas.. ik spreek geen Roma.
Waarom staat die mevrouw daar altijd maar papa? Vraagt Sem als we de Appie inwandelen. De mevrouw in kwestie schenkt ons een knaagdierachtige glimlach, achter in haar mond zie ik een glinstering van goud. Nou die verkoopt krantjes, zodat ze wat centjes kan verdienen... want die mensen hebben geen huis, geen werk en geen centjes vertel ik zoonlief, terwijl ik mijn karretje om haar heen stuur en probeer haar blik te ontwijken.
Maar is dat wel zo??
Sinds ik één van deze zigeunerdames heb zien bellen met een mobieltje dat er gelikter uitzag dan de mijne en later weer een andere dame uit een auto zag stappen welke er eveneens beter aan toe was dan ons volkswagentje, ben ik deze mensen eens door een andere bril gaan bekijken. Een dagelijkse observatie (uiteraard voor de boodschappen!) leert mij dat een dame in een uur tijd al gauw 2 tot 5 euro toegeschoven krijgt. Laten we voor het gemak van de stelling uitgaan dat een gemiddelde “werkdag” 30 euro oplevert. Dit houdt in dat in een 6 daagse werkweek (de Appie is zelfs op zondag open) iemand zo’n 700 euro per maand in zijn zak kan stoppen. Een fictief Roma gezinnetje bestaande uit oma, moeder en twee dochters zouden tezamen goed kunnen zijn voor op zijn minst 2800 euro maandelijks. Een bovengemiddeld maandinkomen, bovenop een eventuele uitkering en inkomsten uit overige dubieuze bronnen. (Roma staan immers niet bekend om hun respect voor andermans bezittingen, maar dat mag je niet hardop zeggen.) Kortom, meer dan genoeg om de rest van de familie in Roemenië te kunnen onderhouden.
Als je vervolgens ook nog eens leest dat van de 100 straatkrant verkopers er tegenwoordig 75 van Roma-afkomst zijn en dat ook nog eens een groot deel van deze bedelaars speciaal voor dat doel naar ons land worden gehaald en verplicht aan het werk worden gezet door een criminele, internationaal opererende Roemeense bende die hun verkopers verplicht alle opbrengsten af te staan, heb je helemaal zoiets van; is het wel goed om deze mensen nog je centjes te geven? (Een groot HOERA voor de EU en zijn open grenzen gaat ook nog even door me heen...)
Doe dan zoals vroeger… zo'n zigeuner met een accordeon en een aap! Of één met kaarten en een glazen bol. Dan doe je wat voor je centjes. Dat zorgt nog wel voor enig vermaak. Daar wil zelfs ik dan nog wel wat kwartjes aan spenderen. Helaas.. ik spreek geen Roma.
Ik denk dat Sem niet zo blij zou zijn met die suggestie om dat aapje aan het werk te zetten... ;)
BeantwoordenVerwijderenHier in het noordelijke Noorwegen hebben we ze ook, maar ipv vriendelijke types die je gedag zeggen, zitten er een stel tussen die op de grond voor de ingang van winkelcentra e.d. zitten / half-liggen, met het centenbakje midden in het looppad... Zodat ze een 'reden' hebben om je proberen te beschamen als je het per ongeluk omvertrapt terwijl je het pand verlaat...
In Nederland kon ik mij altijd storen aan de accordeon kabaalmakers die mijn ochtenddutje in de trein verstoorden; de bedelroma die zonder kaartje een groot deel van het land doorreisden, maar die probeerden tenminste nog iets creatiefs te doen voor de centen...