Ik duw mijn karretje naar de fruit en groenten en knijp in wat kiwi’s. De kleine man vraagt of we nog ‘siene-appeltjes’ mee moeten nemen. Een grote, groezelige en harige man loopt ons voorbij, twee handen aan zijn winkelwagentje, onderwijl luid hoestend. Deze meneer komt naast ons staan en blaft dat het een lieve lust is.
“Die meneer moet eigenlijk zijn handje voor zijn mond doen hè papa?!” zegt het kleine ventje.
“ja, eigenlijk wel hè…” moet ik de kleine man gelijk geven.
Meneer kijkt geïrriteerd in onze richting. De kleine man werpt een onderzoekende blik op deze hoestende meneer en ik probeer een gigantische glimlach in de plooi te krijgen.
De grote man loopt van ons weg en terwijl ik hem nakijk borrelt mijn ingehouden schaterlach naar de oppervlakte. Een onflatteuze bouwvakkersdecolleté lacht ons verticaal toe. En niet zomaar één… Voor mij zie ik de Pamela Anderson der bouwvakkersdecolletés!
“OOHH, Papa! Kijk! Die meneer heeft blote billen!!”
Nu schater ik het uit!! De blik van de hoestende meneer verandert van geïrriteerd naar ronduit moordlustig terwijl hij zijn trui enigszins omlaag trekt en gauw doorloopt. Een oudere dame pakt me glimlachend bij mijn onderarm en zegt: “Wat zijn ze toch lekker eerlijk hé?”
0 comments:
Een reactie posten