vrijdag 4 december 2009

Geachte heer/mevrouw, 

Ik ben blij dat ik na vandaag nog in staat ben om u deze e-mail te sturen. Vandaag was ik namelijk even niet zo blij met Sloggi. Normaal ben ik een fan hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar na vandaag is dat toch beduidend minder. 

Vanmorgen zo rond 11:00 uur reed ik met mijn Volkswagen Polo over de Kalverstraat in Apeldoorn en zag daar, midden op de kruising, een gigantisch reclamebord. Op dit bord zag ik een viertal ontzettend fraaie dames, strak in het vel, met niets anders aan dan hun ondergoed. Zo uit de verte zag ik al dat dit een Sloggi poster betrof. (ik had u al gezegd dat ik een fan was!) Terwijl ik de kruising naderde en ik nog niet kon beslissen of het achterwerk van de blonde dame of die van de meest rechtse nou het meest aantrekkelijk was, had ik over het hoofd gezien dat het verkeerslicht op de kruising al op rood stond. Dit in tegenstelling tot de persoon die voor mij reed. U kunt vast wel raden wat er vervolgens gebeurde… 

Met twee voeten tegelijk trapte ik op mijn rempedaal. In de achteruitkijkspiegel van de persoon voor mij zag ik een paar (volgens mij groene) ogen steeds groter worden. Een bijzonder beschaafd tikje klonk toen mijn voertuig mijn voorganger raakte. Het viel allemaal mee achteraf. Tot mijn grote schaamte moet ik bekennen dat ik deze meneer heb voorgelogen over de toedracht van dit bijna ongeval, maar daarentegen... misschien had hij het best begrepen. 

U begrijpt dat ik door deze gebeurtenis enigszins van de kaart ben. Onderweg naar huis dacht ik er zelfs over na om Sloggi ter verantwoording te roepen over de zeer gevaarlijk situatie die gecreëerd wordt op de kruising Kalverstraat/Stationsstraat in Apeldoorn. Maar omdat de schuld ook voor een gedeelte bij mijzelf ligt en ik geen behoefte heb aan een langlopende gerechtelijke procedure, stel ik voor om dit anders op te lossen. 

Hint: Mijn vrouw heeft maatje 38! 


Met vriendelijke groet, 

Allard Muller

StatCounter

Follow me on Twitter!